देउडा गित लेखकः- मोहन बिर साउँद

साउन का बर्सने मेघ, बर्सी जा बर्सि जा।।
कहा हराई देउडीया मन हर्सी जा हर्सि जा।।
जुन देख्या न तारा देख्या सर्ग बादल टम्म।।
कोई कली लागी जा खेल हौस मिट्ना सम्म।।
बन हरिया खेल हरिया, हरि या हरि या।।
डिठ पड्डी न भेट हुनी ,सौराईले मरिया।।
सम्लो छियो गंगी जल ,भल आएर धम्लो।।
तेरो मन छ ढुंगा जसो, मेरो मन छ कम्लो।।
सर्ग भर्यो कालो बादल रोली खोली तुल।।
आज भोली मुखै न बोल्ली कसो भयो भुल।।
हावामा झुल्लीन लाग्यो त्यो हरियो डाली।।
मै ले लाया चोखो माया तेरो माया जाली।।
सिरानी मा पानी कुलो सैनी सेरी खेत।।
सम्झेर रात दिन मैना पागल हुन्छ चेत।।
रूख बास्न्या कोहेली हो भिटामा न्याउलो।।
जिन्धगी साथमा राखी सुख रोटी ख्वाउलो।।
गाई गोरू भैसीको चारो भिटा हर्यो घास।।
टाढा टाढा तु भया पन तेरै लाग्दो आस।।
एक सरा गोणेका धान दोहर्याउनै होला।।
तेरा लागी खाली मैना यो मायाको झोला।।
भमरा फुलमा घुम्न्या, चरि अग्ल्ली धुरा।।
साथ दिउला सधै भरी माया दाउला पुरा।।
ते रै आस छ ते रै भर छ ते रै छ आधार ।।
टाढा टाढा न हो मैना म लाई हुन्छ भार।।